LAWANG BLEDEG
Prabu
Brawijaya, raja Majapahit kang pungkasan, nalika lagi mlaku-mlaku ing
sawijining tlatah ing Jawa weruh putri kang ayu banget, jenenge Putri Campa.
Banjur Putri kang isih turunan Cina kuwi dipek bojo marang Prabu Brawijaya. Ora
suwe bebojoan, Brawijaya mbalik maneh menyang kerajaan sing ana ing Palembang.
Prabu Brawijaya ora ngerti yen jebul nalika mbalik neng Palembang, Putri Campa
lagi meteng. Putri Campa nglairake anak lanang kang bagus rupane kaya Prabu
Brawijaya.
Gedhe-gedhene,
putrane Putri Campa kepengin ngerti lan kepengin ketemu karo bapakke. Putri
Campa crita yen biyen bojone Putri Campa iku jenenge Prabu Brawijaya, mula yen
kepengin ketemu kudu lunga menyang Palembang. Putrane Putri Campa pamit amarga
arep marani bapakke sing ana ing Palembang. Putri Campa mangestoni.
Nalika
wis tekan ing kraton Majapahit sing ana ing Palembang, anake Putri Campa
ngadhep Prabu Brawijaya lan ngaku yen dheweke iku anakke Prabu Brawijaya.
Nanging, Prabu Brawijaya ora percaya yen dheweke iku anakke. Banjur anakke
Putri Campa crita yen dheweke ki anakke Putri Campa sing mbiyen tau dikawin
karo Prabu Brawijaya nalika mlaku-malku ing Jawa. Bareng anakke Putri Campa crita
bab mau, Prabu Brawijaya dadi percaya yen anakke. Mula anakke Putri Campa iku
diwenehi lemah ing tlatah Jawa supaya bisa didegake kraton. Besuke, anake Putri
Campa iku dikenal Raden Fatah.
Raden
Fatah bali menyang Jawa maneh. Ora suwi, ana bocah lanang sing ngadhep Prabu
Brawijaya lan ngaku yen dheweke anakke Prabu Brawijaya, jenenge Bondan Kejawan.
Prabu Brawijaya uga ora percaya marang Bondan Kejawan, mula dheweke njaluk
marang Bondan Kejawan menehi bukti yen pancen anakke. Nanging Bondan Kejawan ora
bisa menehi bukti, padal dheweke pancen anakke Prabu Brawijaya, mula dheweke
diusir karo Prabu Brawijaya.
Bondan
Kejawan balik maneh menyang Jawa, dheweke ning jawa mergawe tani. Critane,
Bondan Kejawan iku duwe anak jenenge Ki Gentas Pandawa. Ki Gentas Pandawa duwe
anak jenenge Ki Ageng Selo. Ki Ageng Selo iki sing bakal dadi omongan ing crita
“Lawang Bledeg” iki.
Ki
Ageng Selo iku wong sing sekti, sawijining kasektene yaiku bisa nangkep petir
barang. Sawijing dina, nalika Ki Ageng Selo lagi garap sawah, ana bledeg gedhe
sing nyamber. Banjur dheweke langsung nyekel bledeg kuwi terus bledege diguwang
adoh saka desa kuwi. Mula desa kuwi dadi ora tau ana bledeg, desa kuwi jenenge
desa Selo, kabupaten grobogan.
Ki
Ageng Selo uga duweni padepokan ing tlatah Selo, lereng gunung Merapi, nanging
ana narasumber liya sing njlentrehake yen Ki Ageng Selo iku duwe padhepokan ing
dusun Selo kabupaten Grobogan. Dheweke seneng mertapa, sawijing dina, ing
tapane Ki Ageng Selo entuk wangsit yen dheweke iku keturunan langsung Prabu
Brawijaya, raja Majapahit kang pungkasan. Bareng entuk wangsit kaya mangono, Ki
Ageng Selo dadi duwe pikiran yen asline dheweke uga duweni hak tahta kraton
Demak amarga dheweke uga keturunan langsung Prabu Brawijaya, sanajan mbahe Ki
Ageng Selo ora diakoni anak karo Prabu Brawijaya.
Mula Ki Ageng Selo lunga menyang Demak
arep ngomong marang Sultan Trenggana yen dheweke duwe hak karajaan Demak amarga
sejatine dheweke isih keturunan Brawijaya. Sanajan mbahe Ki Ageng Selo kang
jenenge Bondan Kejawan iku ora diakoni anak marang Prabu Brawijaya. Sultan
Trenggana kaget karo omongane Ki Ageng Selo, nanging dheweke tetep njaga
kawicaksanane. Sultan Trenggana ngomong marang Ki Ageng Selo, sanajan dheweke
turunan Prabu Brawijaya, nanging dheweke tetep ora duwe hak tahta kerajaan.
Tahta kerjaan iku tumurun saka leluhur, mligine yen tahta Demak iku bakal
diturunke marang turunane Raden Fatah, sing ngadegake kraton Demak uga raja
pertama Demak, kajaba wis ora duwe anak lanang uta ora duwe anak babar blas.
Lemah Demak iku nggone Prabu Brawijaya sing diwenehke marang Raden Fatah lan
turunane. Bubar njlentrehake, Sultan Trenggana langsung ngongkon balik Ki Ageng
Selo.
Ki Ageng Selo dadi nepsu banget bareng
krungu omongane Sultan Trenggana. Nalika mlaku balik menyang padhepokane, Ki
Ageng Selo ngamatake kahanan Demak pinggiran. Ing kono akeh banget
rakyat-rakyat sing sederhana, beda karo kahanan rakyat sing ana ing saubenge
kraton Demak. Ki Ageng Selo entuk akal. Dheweke arep gawe rerusuh ing dhaerah
kuwi. Ki Ageng Selo arep gawe rerusuh amarga dheweke mikir yen saupama rakyat
Denak padha sengsara, Sultan Trenggana bakal
ora tegel delok rakyate sing sengsara banjur ngalah lan menehke tahtane
marang dheweke.
Sawijining wengi, Ki Ageng Selo mangkat
ing Demak arep gawe rerusuh ing Demak. Nanging, kapisanane Ki Ageng Selo gawe
rerusuhing Demak ing dhaerah pinggiran. Dheweke gawe rerusuh ing sawijing omah.
Omahe diobrak abrik nganti acak-acakan. Wong lanang-lanang sina ana ing ana ing
omah iku uga ora wani nglawan Ki Ageng Selo, saomah dadi rekasa lan nangis.
Salah sawijining anggota kulawarga iku
lunga menyang kraton Demak, banjur wadul sinambi nangis yen omahe diobrak-abrik
Ki Ageng Selo amarga Ki Ageng Selo kepingin nuntut tahta kraton Demak supaya
diwenehake marang dheweke.
Pawarta bab rerusuh iku tekan ing
kupinge Sultan Trenggana. Sultan Trenggana ngerti tujuane Ki Ageng Selo gawe
rusuh ing tlatah Demak amarga dheweke arep nuntut tahta kraton Demak. Sultan Trenggana uga duwe pikiran yen Ki Ageng
Selo iku arep ngejak perang. Sultan
Trenggana mikir golek cara supaya Ki Ageng Selo ora gawe rerusuh ing Demak lan
ora nuntut tahta kraton maneh. Nanging Sultan Trenggana ngerti yen Ki Ageng
Selo iku wong sing sekti, amarga Sultan pernah ngakon prajurite nilik Ki Ageng
Selo. Jebule Ki Ageng Selo iku duwe padhepokan ing tlatah Selo, lereng gunung
Merapi. Banjur ora sembarang prajurit bisa ngalahake Ki Ageng Selo.
Sultan Trenggana mrentah atusan prajurit
sing kuat supaya mangkat menyang padhepokan Ki Ageng Selo lan gawa Ki Ageng
Selo ngadhep ing Sultan Trenggana supaya bisa duhukum. Ora beja, para prajurit
mau ora bisa gawa Ki Ageng Selo menyang kraton Demak, nanging malah para
prajurit mau padha padha tatu-tatu kelaran.
Sultan Trenggana mikir golek cara maneh
kanggo ngalahake Ki Ageng Selo sing sekti. Kasektene Ki Ageng Selo ora bisa
dikalahke karo tenagane atusan prajurit, nanging kasektene kuwii namung bisa
dikalahake nganggo kasekten lan kapinteran. Amarga yen Sultan Trenggana mrentah
ewonan prajurit wae ora bakal bisa ngalahake Ki Ageng Selo, nanging malah
ngentek-ngentekke prajurit.
Sultan Trenggana nemu cara kanggo
ngalahake Ki Ageng Selo, yaiku perantara Sunan Kalijaga sing uga sekti. Banjur,
sultan Trenggana mrentah Sunan Kalijaga nemoni lan ngalahke Ki Ageng Selo
supaya ora gawe rerusuh dhaerah Demak maneh. Sultan Trenggana mrentah Sunan
Kalijaga amarga dheweke ngerti yen Sunan Kalijaga iku sekti lan yen ngandhani
wong mesti bakal dianut. Sunan Kalijaga manut prentahe Sultan Trenggana yaiku
nemoni Ki Ageng Selo saperlu ngandani lan ngajak Ki Ageng Selo ngadhep Sultan
Trenggana, yen ora bisa, dheweke kudu ngalahake Ki Ageng Selo supaya ora gawe
rerusuh ing tlatah Demak. Sunan Kalijaga mlaku menyang Selo, lereng gunung
Merapi, narasumber liya njlentrehake yen tlatah Selo sing dimaksud yaiku ana
ing dusun Selo, kabupaten Grobogan, amarga arep marani Ki Ageng Selo.
Sunan Kalijaga tekan ing Selo,
lereng gunung merapi. Narasumber liya njlentrehake yen padhepokane Ki Ageng
Selo iku anan ing dhusun Selo, kabupaten Grobogan. Dheweke ndelok sakiwa
tengen, banjur takon marang wong liwat, ana ngendi padhepokane Ki Ageng Selo.
Wong liwat mau nuduhake panggonan padhepokane Ki Ageng Selo. Banjur Sunan
Kalijaga mlaku menyang padhepokane Ki Ageng Selo jumbuh karo pituduhe wong sing
liwat mau. Sunan Kalijaga tekan ing padhepokane Ki Ageng Selo ing Selo, lereng
gunung Merapi. Narasumber liya
njlentrehake yen padhepokane Ki Ageng Selo iku anan ing dhusun Selo, kabupaten
Grobogan. Sunan Kalijaga nemoni Ki Ageng Selo. Ki Ageng Selo nalika ketamon
Sunan Kalijaga ramah banget, amarga Ki Ageng Selo iku pancen dhasare wong
ramah, Sunan Kalijaga uga disugati panganan. Ki Ageng Selo nakoni Sunan
Kalijaga ana perlu apa dheweke menyang pedhepokane. Sunan Kalijaga mangsuli yen
dheweke dikongkon Sultan Trenggana supaya ngandhani Ki Ageng Selo ora gawe
rerusuh ing kraton Demak maneh, lan arep gawa Ki Ageng Selo madhep ing Sultan
Trenggana. Ramahe Ki Ageng Selo dadi ilang sanalika, nanging malah nesu. Sunan
Kalijaga ngandani maneh yen takdire Ki Ageng Selo iku ora dadi raja sanajan
dheweke keturunan asli Brawijaya. Amarga keturunane Brawijaya, mula Ki Ageng
Selo kudu legawa nrima kasunyatan iki, apa maneh Ki Ageng Selo iku dhasare wong
sing apikan. Nanging Ki Ageng Selo ora gelem manut omongane Sunan Kalijaga,
malah ngancem Sunan Kalijaga yen Sunan Kalijaga ngadhang-ngadhangi niate Ki
Ageng Selo kanggo gawe rerusuh ing Demak, mula aja takon nasibe Sunan Kalijaga.
Sunan Kalijaga ora nuruti kekarepane
Ki Ageng Selo, dheweke ora wedi karo ancemane Ki Ageng Selo, nanging Sunan
Kalijaga uga ora bakal nganggo gaman kanggo ngalahake Ki Ageng Selo. Banjur
Sunan Kalijaga pamit bali menyang Demak, Sunan Kalijaga ngomong yen dheweke
bakal mbalik maneh kanggo ngandhani lan ngajak Ki Ageng Selo menyang Demak.
Sejatine Sunan Kalijaga balik menyang Demak maneh amarga arep dakwah lan
nyebarake agama islam ing Demak.
Ki Ageng Selo mikir yen Sunan
Kalijaga bakal bisa ngedhang-ngedhangi niyate. Dheweke arep gawe cilaka Sunan
Kalijaga, mula dheweke nyamar dadi bakul lan bali menyang Demak maneh arep
ngawasi Sunan Kalijaga. Ki Ageng Selo ngawasi Sunan Kalijaga awit saka Sunan
metu omah nganti dheweke tekan sawijining padhepokan. Jebul Sunan Kalijaga iku
senenge dhakwah nganggo wayang lan seneng nganggo sorjan uga blangkonan.
Wong-wong ing kono uga wis kenal karo Sunan Kalijaga. Ki Ageng Selo duwe
rencana arep gawe cilakaning Sunan yen mara neng pa ning dalan dhaerah Selo wis balik saka padhepokan kuwi.
Sawise dakwah lan nyebarake agama
Islam ing tlatah Demak, Sunan Kalijaga mara menyang padhepokane Ki Ageng Selo
maneh. Padha kaya mbiyen kae, Sunan Kalijaga ngandhani kanthi alus yen dheweke
aja maneh gawe rusuh tlatah Demak lan ngajak Ki Ageng Selo ngadep ing Sultan
Trenggana. Ki Ageng Selo tetep ora manut marang Sunan Kalijaga, malah dheweke
arep gawe cilakaning Sunan Kalijaga. Sunan Kalijaga dioyak terus karo Ki Ageng
Selo, amarga dheweke arep gawe cilakaning Sunan Kalijaga. Nalika ngoyak, Ki
Ageng Selo mlayu banter banget nanging rasane ora bisa bisa kecekel, padalan
Sunan Kalijaga mlayune ora banter banget. Sunan Kalijaga langsung ngilang, Ki
Ageng Selo kaget lan sadar yen jebule Sunan Kalijaga iku sekti. Sunan Kalijaga
bisa sekti amarga merguru marang Sunan Bonang. Kasektene iku salah sijine bisa
ngilang.
Ujug-ujug Sunan Kalijaga jumedhul
ing ngarepe Ki Ageng Selo. Ki Ageng Selo kaget, nanging ya siap-siap arep
nyilakani Sunan Kalijaga. Sadurunge Ki Ageng arep nyilakani, Sunan Kalijaga
langsung nyekeli tangane Ki Ageng. Banjur Sunan Kalijaga arep totohan karo Ki
Ageng Selo. Sunan ngomong yen Ki Ageng Selo iku ora ditakdirke dadi raja Demak,
nanging sing dadi raja Demak iku keturunan utawa wong sing cedhak banget karo Ki
Ageng, yen nganti omongane Sunan Kalijaga ora kawujud mula anak turune bakal
urip sengsara.
Ki Ageng Selo kaget nalika krungu
omongane Sunan Kalijaga. Ki Ageng Selo mikir yen jebule Sunan Kalijaga asline
wong sing apik, Sunan Kalijaga ora tau nganggo gaman nalika arep ngadhangi
niyate sing arep gawe rerusuh Demak supaya tahta Demak dheweke cekel. Banjur Ki
Ageng Selo dadi manut Sunan Kalijaga. Terus, Ki Ageng Selo diboyong Sunan
Kalijaga ing Demak supaya ngadhep Sultan Trenggana. Nalika iku, Sultan Trenggana
arep menehi wukuman sing abot banget marang Ki Ageng Selo amarga dheweke wis
wani ngrusak katentremaning Demak lan duweni niyat arep ngrebut tahta Demak.
Sunan Kalijaga ora sarujuk karo niyate Sultan Trenggana, banjur Sunan menehi
saran yen apike Ki Ageng Selo aja diwukum amarga asline Ki Ageng Selo iku wong
sing apik, apa maneh Ki Ageng Selo isih duweni pasaduluran karo Sultan
Trenggana. Nanging amarga Ki Ageng Selo salah paham bab tahta kraton Demak,
dheweke dadi luput lan tumindak ora becik. Sultan Trenggana sarujuk karo sarane
Sunan Kalijaga.
Ki
Ageng Selo njaluk ampun ngapura marang Sultan Trenggana lan marang kabeh rakyat
Demak amarga wis ngrusak katentremaning Demak, banjur dheweke dingapurani
Sultan Trenggana.
Ki Ageng Selo wis jaluk ngapura marang
Sultan Trenggana, katentremaning Demak wis mbalik maneh, rakyat dadi seneng lan
ayem. Mula Sunan Kalijaga diwenehi hadhiah upeti saka Sultan Trenggana.
Ki
Ageng Selo mbalik dadi wong apik maneh lan dadi luwih agamis maneh tinimbang
saka mbiyen. Dheweke seneng sholat ing mesjid Agung Demak. Sawijining dina Ki
Ageng Selo lagi dikir ing mesjid Agung. Nalika semono Demak lagi musim udan.
Wayah iku, udane deres banget. Nanging Ki Ageng Selo ora nggagas udan deres ing
njaba, dheweke tetep dikir. Ora suwi, ana gledheg banter banget nyamber sakiwa
tengen mesjid. Wong-wong ing sakiwa tengene padha wedi lan nagis amarga
bledheg. Ki Ageng Selo dadi jengkel karo kahanan kuwi, banjur dheweke mlayu ing
tengah alun-alun saperlu nangkep bledheg. Ki Ageng Selo maca donga lan nyebut
asma Allah banjur nangkep bledheg lan ditaleni nganggo suket-suket sing ana ing
alun-alun. Sanalika bledheg iku dadi lawang. Lawang iku dipasang ing mesjid
Agung.
Sawijining narasumber
njlentrehake yen asline lawang bledeg iku ora digawe saka bledeg. Nanging,
bledeg iku duwe makna yen Ki Ageng Selo wis isa nglalahake nafsune kanggo
ngrebut tahta Demak.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar